Je bent vanaf nu in de staat South Australia.

Allerlei verrassends duikt op langs de weg: kamelen, kangoeroes, emus, wilde paarden. Het mag dan wel een woestijn zijn maar dit is een heel oude woestijn. De vegetatie heeft zich kunnen aanpassen en er is hier dus een habitat voor allerlei dieren. Ook de planten zetten allerlei slimme mechanismen in om de meedogenloze zomerzon te kunnen trotseren. Sommige hebben een soort zonnebeschermingscrème op hun bladeren. Bij andere is de bladervorm zodanig dat elk blad een schaduw geeft op het onderliggende blad en het wortelstelsel. De flora is erg slim!

Dat deed ook mensen dromen om hier een toekomst uit te bouwen. Hier en daar vind je nog stille getuigen van bv. een poging tot vissershaven (walvis!) of een teloorgegane boerderij. Maar de Nullarbor bleek onverbiddelijk hard voor een menselijk bestaan. Nu resten er nog slechts spooknederzettingen, door zand overwonnen maar erg fotogeniek!

Je komt nu bij Head of Bight met een geweldig uitzichtpunt over een reeks prachtige kliffen aan de Zuidelijke Oceaan. Enig geluk en je ziet walvissen voorbijtrekken. Tijdens de koude wintermaanden op de Zuidpool zijn ze naar de Australische Oost- en Westkust gekomen en ze kregen er hun jongen. Die brachten ze groot in rustige baaien langs de kust. Nu zijn ze klaar om met hun aangesterkte jongen de tocht naar de Zuidpoolzomer te maken.

Stilaan wordt enige vorm van extensieve landbouw weer mogelijk. Je nadert Ceduna (2.000 inwoners) en dat zal je geweten hebben. In het centrum staat één van de bekendste wegwijzers van het land, met de afstand naar Perth en Sydney. Deze twee dagen zijn wel bij uitstek de kilometerkampioenen van de hele reis.